Hallo vrienden van HENUKI, hola amigos,
Na bijna 6 werken van werkzaamheden en aan het einde van het jaar ga ik jullie
schrijven over deze periode. Ik maak het niet te lang, maar pak er zo een aantal
activiteiten uit.
UPDATES.
Allereerst hiervoor aandacht. Ik merk dat steeds meer mensen die weten te vinden.
Wat en waar vind die? In de updates vind je korte berichtjes met foto’s van de dag.
Altijd leuk om even naar te kijken en dan weet je gelijk waar mee bezig zijn geweest.
Voor alle duidelijkheid de updates kan je niet vinden op de website, maar op je
telefoon.
DONATIES.
Hierbij onze oprechte dank aan al die mensen die ons financieel blijven steunen.
Veel financiën zijn wij in vergelijking met andere grotere stichtingen echt niet nodig,
maar mocht je interesse hebben dan kan je de boekhouding inzien. Onze
medewerkers, Nuria, Gissela en Rosa krijgen een vergoeding naar rato van hun
werkzaamheden. Daarnaast zijn er de onkosten. Jan doet de administratie en ik ben
de oprichtster (directora). Wij werken uiteraard voor nop, want wij vinden dat een
vergoeding niet in overeenstemming is met werken voor extreem arme mensen.
CAMPAGNE.
Die liep weer gesmeerd. Wat een geweldig team. Het bestond uit 6 verpleegsters, 8
tandartsen en 3 artsen. Iedereen bezocht de zuster voor bloeddrukmeting, diabetisch
controle, temperatuur, gewicht, lengte en zuurstofgehalte. Daarna ging bijna iedereen
naar de tandarts en was er een consult mogelijk bij een arts. Wij hebben 5
geïsoleerde dorpjes in 5 dagen bezocht en in totaal hadden wij 207 patiënten. Dat is
een heel hoog aantal bezoekers, ondanks alle tegenslagen. Bijv. de praktijkruimte
was 1 keer gesloten en wij moesten uitwijken naar een schooltje. Dat kost dan zo’n 2
uur. Wel heel erg naar als mensen dan op zo’n dag horen dat ze erg ziek zijn.
TEGENSLAG.
Het valt maar nauwelijks uit te leggen, maar ook dit keer kruipen de frustraties weer
tot in mijn tenen. Er is hier namelijk een heel groot verschil tussen arm en rijk. Dit
komt mede doordat Oxapampa sinds corona een hotspot is en velen met geld er
willen wonen. Zij hebben totaal niet in de gaten hoe groot de ellende en armoede hier
is. De helft van de bevolking hier is arm tot extreem arm. Dit betekent dat als je al
een uitkering hebt, je moet zien rond te komen van 1 euro per dag. Dat lukt echt niet,
want juist door de toename van het aantal rijken wordt Oxapampa duurder en
duurder. De kerk probeert wat te helpen met hun eethuisje. Mensen krijgen daar een
gratis maaltijd. HENUKI deelt voedselpakketten uit, maar dan moet er wel
kookgelegenheid bij de ontvangers zijn. Ook ondersteunen wij 2 eethuisjes, deze
keer met middelen als servies, pannen, borden en bestek. Daarnaast zijn er hier veel
drugs/alcoholverslaafden en nog eens 3.000 mensen die een registratie als zijnde
gehandicapt hebben.
Voor deze mensen zijn er organisaties als een soort WMO en een soort van GGZ,
maar mijn trieste conclusie is dat deze na jaren nog steeds onvoldoende
functioneren. Men vergadert heel veel en annuleert of vergeet afspraken met
redenen als “ik ben ziek of heb een urgente”. Dit zijn excuses om niets te hoeven
doen. Helaas staat dit mijn werkzaamheden flink in de weg en is het soms “trekken
aan een dood paard”.
CLIENTEN.
Sommigen van hen kennen wij al jaren. Zo is er onze extreem arme buurvrouw en
bekende tuinman. Zij ontvingen onlangs een kerstpakket.
Ook is er die vrouw die al meer dan een jaar geleden een operatie aan een
hersentumor onderging en nu blind op bed ligt. Lopen lukt na zo’n tijd echt niet meer
en haar 3 of 4 kinderen (hoeveel kinderen weet zij zelf niet) lijden hier ernstig onder.
Helaas niemand van de GGZ wil hier wat mee doen. Ook niet als ik zeg dat deze
vrouw er een einde aan wil maken. Het was vreselijk om te zien, die vrouw in een
bed met een stapel kleren, stinkend naar “de pis en poep” en dan ook nog eens de
kippen en eenden die om haar heen lopen.
Ook de PAAZ afdeling bezocht. Ongeveer 10 bedden, slechts 2 patiënten met
rustgevers en 4 medewerkers. (1 zuster, 1 sociaal werkster, 1 psycholoog en 1
psychiater) In NL zouden wij dat luxe vinden, maar hier is dat heel anders. Valt niet
uit te leggen.
Dan nu wat anders, voor ik wegzak in totale triestheid. Zoals jullie weten staan wij
regelmatig op markten om zo ons project te promoten. Ook hiervoor is de jam alweer
gemaakt. Helaas heb ik zelf nog geen kraam, maar een bakker die op de markt staat
wil dit voor ons aan de man brengen. Erg aardig van hem. Zelf hoop ik binnenkort
toch een kraampje te hebben.
TOT SLOT.
Er zijn hier, ondanks alle trieste gebeurtenissen, ook hele mooie momenten. Dat zit
hem al in een glimlach of bedankje van iemand die hulp ontvangt. Maar ook het
hebben van een geweldig team (“soms net een stel jonge honden”) voor een
campagne. Daar wordt ik echt blij van. Schreef ik eind vorig jaar ook al over
lichtpuntjes. Dit zijn voor ons de lichtpuntjes, waardoor wij door kunnen gaan met ons
mooie werk. Het heeft ons heel veel “rijkdom” gebracht.
Aan jullie allemaal een heel gezond en gelukkig 2026 toegewenst.
Dank jullie voor de steun en donaties en vanaf 2026 komen de nieuwsbrieven uit
Iquitos. Lekker nog twee maanden de warmte en vochtigheid in voor dezelfde
werkzaamheden.
vriendelijke groeten, Juan y Helena
Recente reacties