Wij zijn vanaf maart 2025 thuis, maar nog geen tijd gehad om de laatste nieuwsbrief over de periode van 6 weken in Iquitos aan jullie te schrijven. Bij deze nog een terugblik. Wij hopen dat jullie dit inzicht geeft en een beetje mee kan laten kijken in de werkzaamheden van HENUKI in Iquitos. Veel leesplezier.
Op 5 januari 2025 aangekomen in Iquitos. We hadden dit keer een ander onderkomen dan de voorgaande jaren, maar werden alleraardigst ontvangen in een mooi en schoon huis. De eigenaresse van dit huis vertrok na 3 dagen voor een familiebezoek en toen hadden wij het rijk alleen. Het was een ideale woning om visites te ontvangen, vergaderingen te beleggen en Jan kon zich daar op kookgebied heerlijk uitleven. (een mooie ruime keuken)
De eerste vergadering met het complete team hebben wij gehouden op 7 januari. Een extra lekkere maaltijd werd bezorgt, want het 10 jarige jubileum van HENUKI moest ook daar extra aandacht krijgen. De vergadering werd gehouden onder mijn leiding met Dora, Gissela, Nuria en Rosa. Het is altijd fijn als Rosa bij de vergaderingen aanwezig is, want zij werkt/woont op 90 kilometer afstand in Nauta. Geen grote afstand, maar aldaar neemt een enkele reis al gauw 2 uur in beslag.
Helaas lag ik de 8ste al gevloerd in bed. Ja je bent daar zomaar ziek en dit keer duurde het ook nog eens een week. Deels zal het te maken hebben met de weersverandering en ik was al heel blij dat ik geen corona had.
De afspraak was dat ik de maand januari met Nuria op pad zou gaan als zij tijd had en de maand februari met Gissela. Tevens afspraken gemaakt met Miquel. Hij heeft verstand van hulpmiddelen voor gehandicapten en heeft in deze periode menige rolstoel gemaakt en ook krukken gelast. Wij nemen een kapotte rolstoel in, laten die repareren en geven een andere weg. Het gaat altijd om gebruikte rolstoelen, maar het is een prima opvolgsysteem. Hierdoor heb wij in deze periode zo’n 6 rolstoelen kunnen laten repareren en aan een ander gegeven. Het gaat hierbij dus altijd om een 2de hands rolstoel, waarvoor de ontvanger een contract moet tekenen waarin duidelijk staat dat hij de rolstoel van HENUKI leent.
In de 6 weken dat we er geweest zijn hebben wij iedere dag gewerkt. Ik zal hieronder nog enkele bezoeksituaties eruit lichten en tevens wat vertellen over het overige werk.
In de beginfase met Nuria gingen wij op bezoek bij Cesar, Die was met een haakse slijptol uit geschoten en had hierdoor een grote wond aan zijn voet. Hij was krukken nodig, medicijnen en verbandmiddelen. Wij zijn er 2 keer geweest en de wond genas voorspoedig.
Wilson is een bekende. Het vorige jaar liet ik al verschillende keren foto’s van hem zien.(m.n. op de updates) Het is die man met een groot gezwel in zijn gezicht. Inmiddels zijn wij 1 jaar en heel wat uren werk en doktersbezoeken verder. Het resultaat is er gelukkig wel naar, want zijn gezicht ziet er een stuk beter uit en hij en wij zijn er erg tevreden over.
Ook wil ik nog ons patiëntje Estiben noemen. Hij heeft een grote wond in zijn buikwand t.g.v. TBC. Volgens zijn moeder heeft hij al 2 operaties achter de rug en moet de laatste operatie in maart plaatsvinden. Helaas is de interesse van de moeder voor haar kind niet optimaal en hierdoor gaat het niet goed met hem.
En als laatste wil ik nog Fernanda noemen. Zij heeft ooit als kind een hartoperatie ondergaan en heeft continue een zuurstof gebrek. Daarnaast heeft zij een ziekte waardoor zij dikke nagels van voeten en handen en is zij futloos. Ik ben geschrokken van haar zuurstofgehalte. Moeder geeft veel om haar dochter, maar in Iquitos zijn geen mogelijkheden om een goede behandeling te ontvangen. En in Lima de stad van 11 miljoen inwoners zullen zij de weg niet weten te vinden naar een ziekenhuis voor een goede behandeling.
Ik wil het verhaal niet te lang maken, maar eind januari liet Dora mij weten te willen stoppen met de werkzaamheden voor HENUKI. Zij was te druk met haar eigen stichting. Helaas, maar aan de andere kant biedt het ook weer nieuwe ideeën en perspectieven. Op dit moment gaat HENUKI dus verder met 3 Peruaanse vrouwen. (Gissela, Nuria en Rosa.)
Op dit moment wordt er nog hard gewerkt aan het verzenden van het jaarverslag 2024. Die zullen jullie spoedig ontvangen.
Als laatste wil ik alle donateurs van het afgelopen jaar bedanken voor jullie financiële ondersteuning. Zonder deze hulp is al dit werk niet mogelijk. Ook de ondersteuning middels een opmerking op onze nieuwsbrief of “warme “ woorden over onze werkzaamheden doen altijd goed.
Vriendelijke groeten, Saludos cordiales,
Juan y Helena
Recente reacties