Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]

Beste lezers, Hola amigos,

Bijna is het weer zo ver. Donderdag 31 okt. vliegen wij weer richting Peru.

Na 7 maanden in Holanda gaan Jan en ik voor de 5e keer naar Peru om aldaar ontwikkelingswerk te verrichten.
Het is al gewoonte om jullie voor die tijd een brief te sturen en nader te informeren.

Daar er een steeds grotere groep van aanhangers/vrienden van HENUKI ontstaat toch maar even een beetje verhaal vanaf het begin.

In 2015 zijn wij voor de 1e keer naar Peru gegaan met voor mij de bedoeling om op een schooltje te werken in Iquitos. ‘s Morgens hielp ik op school en de rest van de dag was ik vrij. Daar ik echter ‘s middags wel wat te doen wilde hebben ging ik samen met mijn Peruaanse (nieuwe) vriendin Nuria op zoek naar kinderen met een beperking. In de wijk Belen zocht ik in de stad van een half miljoen inwoners naar kinderen met een beperking. Dit was niet moeilijk daar 1 op de 4 kinderen uit arme gezinnen een beperking heeft. Het werden 4 prachtige maanden. Ik had nog niet goed in beeld hoe de stad in elkaar stak en de sociale kaart eruit zag, maar iedere dag leerde ik meer. Toen ik er weg ging had ik echt het idee om er het volgende jaar terug te gaan, want deze mensen kan ik niet in de steek laten. Wat een armoede en ellende.

Het tweede jaar gingen wij nog beter voorbereid dan de 1e keer terug. Dit keer voor 5 maanden en alleen voor de kinderen met een beperking. Het werd steeds meer duidelijk dat het goed voor hen zou zijn als zij naar school zouden gaan, een gehandicaptencertificaat zouden krijgen en in het bezit zouden zijn van een identiteitskaart. Daarnaast is de gezondheidszorg voor deze kinderen een belangrijk item.

Vanaf die tijd zetten wij ons in voor de extreem arme gehandicapte kinderen. Maar ook wel eens voor ernstig zieken in financieël slechte situaties. 

De jaren erop gingen wij met sprongen vooruit als het gaat om naamsbekendheid en daden. Hierdoor hebben wij de afgelopen 4 jaar al zo’n 400 kinderen met een beperking kunnen helpen. Dit richting een identiteitskaart, scholing, gezondheidszorg en nog veel meer.

Het is hard werken aan de voorbereiding van een volgende keer en ook alle berichten die wij vanaf april dit jaar ontvingen moest wat mee gebeuren. 

Bijna wekelijks komen er aanmeldingen via mijn vriendin en assistent Nuria binnen. Ik stuur haar aan vanuit Nederland en zij doet daarnaast het werk binnen het schooltje waar ik destijds heb gewerkt.

Tevens is er mijn vriendin en assistent Dora. Zij is de directora van een microcredietorganisatie en zet zich daarnaast in voor betere leefomstandigheden en gezondheidszorg van o.a.kinderen met een beperking of extreem armen. Er is veel samenwerking en dat is wat bij veel stichtingen ontbreekt. Ook werk ik zoveel mogelijk samen met de stichtingen en organisaties die er zijn, zodat de prijs voor de hulpverlening zo laag mogelijk kan blijven.

Even een schets voor de komende 5 maanden. Wij gaan eerst 3 maanden naar Oxapampa, een aangenaam plaatsje met 20.000 inwoners en veel bergdorpjes. Ik verwacht daar samen met een medisch team veel op pad te zijn en mondzorg te verrichten. Tenminste dat gaat het medische team doen en ik hoop op veel aanmeldingen en bezoekwerk van kinderen met een beperking. Als er in het ziekenhuispostje een medisch team is dan kom ik vaak vanzelf de gehandicapte kinderen tegen. T.z.t. zal ik jullie laten weten hoe het loopt.

In november, december en januari zal ik tevens de voorbereiding doen voor mondzorg voor gehandicapte kinderen in Iquitos gedurende 2 weken in november 2020. Nog ver weg, maar ik ben er nu al heel druk mee.

De maanden februari en maart zijn wij weer in Iquitos. Een stad van een half miljoen inwoners, erg vochtig en warm. Afwachten maar hoe het daar zal gaan. Wel wil ik dan de puntjes op de I zetten voor november 2020. Uiteraard blijft er gedurende deze 2 maanden genoeg tijd over om kinderen met een beperking te bezoeken. Jullie lezen er wel weer over.

Ja; dus weer op weg naar “die andere wereld”. Het blijft moeilijk om uit te leggen hoe het daar is, maar ik hoop jullie toch maandelijks een nieuwsbrief te sturen.

Aan ruim 110 mensen stuur ik de nieuwsbrieven en velen sturen hem weer door. Mocht het zo zijn dat je geen nieuwsbrief wilt ontvangen laat het mij dan even weten.

Saludos cordiales,(Vriendelijke groeten)

Juan y Helena
Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]